YA HAYIR SÖYLE YA DA SUS!

23 Ekim 2013 Çarşamba

MERHABA DOSTLAR

Biliyorum uzun zaman oldu yazmayalı çok uzun zaman,  kapımı çalıp beni yoklayan hatırımı soranlar sormayanlar sağolsun. Hayat yolculuğu bize göre uzun ama anca bir an kadar, o anı da ellerimizden kaçırıverdik mi telafisi yok ne yazık ki.
Size de oluyor mu böyle, yaş aldıkça dönüp arkanıza baktığınız an sayısı artıyor, ne yaptım ben dediğiniz, onca geçen yılın muhasebesini yaptığınız anlar. Dilerim bu anları düşünürken kalan günlerimiz için faydalı oluyordur. Ama  ben kendi adıma daha ne kadar tamamlanabilirim, daha ne kadar Allah'ıma yaklaşırım yaklaştıkça yüreğimin çarpıntıları diner, hep bir hasret duygusu içindeki gönlüm yatışır onu düşünürüm.
Evet yanlış okumadınız hasretlik dedim. Gönlün yarası ancak Allah'a yaklaştıkça Allah adını andıkça hafifliyor.
Kadınların daha çok camiye gitmesi gerekiyor ben kendi adıma bunu anladım, Allah'ın evine ayak bastıkça, yüzümü kıbleye döndükçe yerinden çıkmış tüm pullarım dökülüyor, üstümdeki kılıflar bir bir sökülüyor, sadeleşip hafifliyorum.
Dostlar camiye gidin, sizin gibi kullarla yan yana secdeye varın, saf tutun, bu güzelliği kendinizden esirgemeyin, en güzel arınma bu olsa gerek...