BİR DEMET PAPATYA

Sokak başında bir çiçekçi selam verdi

Papatyaları seversin sen, kendiliğinden biten tüm çiçekleri

Bir demet aldım hemen, kapına gittim usul usul çaldım  açmadın

Biliyordum gittiğini, çoktan terk etmiştin sevgimi

Kapına bıraktım papatyaları, bırakıp gittiğin gönlümün ayak ucuna

Ta en başından beri buraya ait değildin zaten, zamanda bir duraktım ben

Hayran olduğun, gizli gizli seyrettiğin penceremden

Açmadık derin mevzuları, sığ sularda gezdik hep, istemediğimizden değil

Sığ suları aşarsak geri dönememekten korktuk

Ben deli,  çağıldayan bir yürek

Sen deli, yaşlı bir dağ

Şiirdi dünyan, hayaldi memleketin

Bir gün gideceğin yer için ağıtlar yaktın

Olmayan çocukların için destanlar yazdın

Gizli gizli fotoğraflarına baktım, sen nasıl bir çocuktun

Nasıl bir gençtin eskiden

Gönül, vermedikçe içindekileri

Gizemli bir bahçeye girer sanır kendini

O gizem kendinde ama fakında değil sevgili

uzunincebiryol