YA HAYIR SÖYLE YA DA SUS!

23 Eylül 2011 Cuma

KARMAN ÇORMAN

                                                                        Google görsel

Karman çorman bir görüş
Hayat denen dehliz bazen güzel bazen dipsiz
Gel ümidim, doğ günüme, umut ver yüreğime
Cesaret ver kalbime, düzeltmek değil tek derdim
Doğru yol nedir, nereden gidilir, nereye sapılır?
Düşüncelerim bir bir yıkıldı senden sonra
Gözlerim görmez oldu hiç kimseyi kendimi de
Yollar uzun, vakit dar, zaman akıp gider ayağımın dibinden, yakalamak isterim olmaz, bir kısır düşünce,
 Kafamın içinde türlü türlü fikirler, şekil almaz, açığa çıkmaz
Neden böyle düşündüğümü unutur hayıflanırım, şimdi ben ne dedim?

Geçmiş kol gezer düşüncelerimde, bin pişmanlık boğazımda
insan kendini nasıl affeder?
Söyleyin bana
Nerde yanlış yaptım, nerde saptım doğruluktan
Özümü nerde kaybettim, neyi arıyorum deli divane gibi
Nasıl kavuşurum dinginliğe bir ermiş gibi
Yaralarım sızlıyor, sızladıkça kaşıyorum üstlerini, iyileşmelerine izin vermiyorum hiç birinin

Hiç birinin yaklaşmasına izin vermiyorum gerçekten, yüreğimi gösteremem kendime bile
Avucumda bir var bir yok mutlulukla,
Hep yokluyor bir sızı ince ince dilimi, çirkinleşiyor kelimeler, benim kelimelerim değil hiç biri
Sonra birden duruyorum yıktıklarımı topluyorum, hiç bir zaman aynı değil artık topladıklarım,
Yıkmanın tatmini var anlık ta olsa, sonradan yüreğimi daraltsa da dilimden dökülenler
Aslında çok mutluyum bir varlık armağan edildi bana, sevdiğim sevildiğim ta yüreğime dokunan
Bir yol göster yaradan, beni affetmeyi öğret bana.

uzunincebiryol

3 yorum:

Profösör dedi ki...

Su gibiydi bu şiirin. Okudum. Tekrar okudum. Düşündürdü ve keyif verdi..

uzunincebiryol dedi ki...

Profösör, sağolun, çok teşekkür ederim. İşte, naçizane duygularımı aktarmaya çalışıyorum burası benim aynam olsun istiyorum, baktığımda kendimi göreyim, ben ne düşünmüşüm, ne olmuşum diyeyim, bunları görüp kendimi düzelteyim. İnsanoğlu unutkan, kendine verdiği sözleri bile unutuyor bazen, insan kendine ihanet ediyor önce. Burası hatırlatma yeri bir nevi parmağıma takılan unutma kurdelesi. Bak bu konuda da bir yazı yazmalıyım, unutma kurdelesi:)

Profösör dedi ki...

Sabırsızlıkla beklerim bu yazını..